91 433 72 73
ul. Szarotki 4/U-1, 71-604 Szczecin
- Osoby
posiadające status kombatanta mają prawo do leczenia poza kolejnością, w tym do
leczenia uzdrowiskowego i rehabilitacji uzdrowiskowej.
Z leczenia uzdrowiskowego korzystać można raz na 18 m-cy, ale przepisu tego nie stosuje się do leczenia uzdrowiskowego w szpitalu uzdrowiskowym w leczeniu uzdrowiskowym w formie rehabilitacji uzdrowiskowej - Istnieje możliwość skrócenia terminu oczekiwania na realizację skierowania do sanatorium, jeśli lekarz wystawi skierowanie na szpitalne leczenie sanatoryjne/uzdrowiskowe (rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 7 lipca 2011 r. – Dz.U. Z 2011 r. Nr 142, poz. 835)
- Jeśli oczekiwanie na rehabilitację leczniczą będzie zbyt długie, Urząd do SKiPR może wystąpić z prośbą do Oddziału NFZ, w którym złożono wniosek, o skrócenie tego terminu.
- Dnia
10 maja 2019 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 15 marca 2019 r., na mocy
której kombatanci oraz ofiary represji powojennych mogą starać się – obok
pomocy jednorazowej – również o pomoc okresową, która jest przyznawana na okres
do 6 m-cy i nie częściej niż raz na 12 m-cy. Dochód uprawniający do takiej
pomocy to:
w gospodarstwie 1 osobowym do 150% najniższej emerytury (1650,00) lub w rodzinie do 100% najniżej emerytury, tj. 1100,00zł. Reszta jak we wniosku o pomoc jednorazową.
- Kryteria dochodowe na pomoc jednorazową: dochód dla osoby samotnej do 220% najniższej emerytury (2420,00 zł), a dla osoby w rodzinie 150% najniższej emerytury tj. 1650,00 zł. O pomoc można starać się 1 raz w roku. Do wniosku należy dołączyć: kopie dokumentów do ustalenia stanu zdrowia, sytuacji rodzinnej i materialnej, orzeczenie o inwalidztwie lub stopniu niepełnosprawności, dokument potwierdzający wysokość otrzymywanej emerytury lub renty (aktualny odcinek lub kopię decyzji o rewaloryzacji)
- Dnia 10 maja 2019 r. weszły w życie
przepisy Ustawy o Kombatantach oraz
niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego
deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III
Rzeszę i ZSRR, które nadają tym osobom nowe uprawnienia: korzystanie poza
kolejnością i bez skierowania ze świadczeń opieki zdrowotnej ambulatoryjnej i
specjalistycznej. Prawo do takiego leczenia potwierdza legitymacja osoby
deportowanej do pracy przymusowej.
Osoby te otrzymały także prawo do pierwszeństwa do środowiskowej opieki lekarskiej, w tym do uzyskania miejsca w domu pomocy społecznej. Inne uprawnienia może nadać tym osobom dodatkowo samorząd terytorialny.